Ay, dolunay

Zaman bir yaz gecesi

Ve ben üşüyorum

Ay, dolunay

Saat gece yarısı

Ve ben, seni düşünüyorum

Ay, dolunay

Geceyi ağartan bir ışık

Dağların göğü çizen gölgesi

Çınar dallarında el sallayan koyu karanlık.

Ve suskun bir yalnızlık ile

Yıldızlara tutunmaya çalışan ben

Hafifçe vuran rüzgara karışan uykusuzluk

İçimde bir huzursuzluk…

Ay, dolunay

Ben üşüyorum

Ve seni düşünüyorum:

Sen de üşüyor musun?

Dolunay vurdu mu yüzüne

Karanlıklarını yırtabildin mi bu gece

Dudaklarından çıktı mı birkaç güzel hece

Çözebildin mi düşüncelerini kemiren birkaç bilmece..?

Ay, dolunay

Ruhumda çatışan bir suskunluk

Etrafımda geceyi sorgulayan durgunluk

Düşüncelerimi zorlayan bir yorgunluk

Boynumu eğen bir kırgınlık ile

Dudaklarımda yudumladığım kırmızı şarap

Ve ben kopamıyorum gecenin ıssızlığından

Ve ben kopamıyorum dolunayın dolu yüzünden…

Ay, dolunay

Ruhumda kopan bir yay

Kulaklarımda uğuldamaya başlayan rüzgarla

Geceden kaçacağım artık duvarların arasına,

Sığınacağım, ılık ve yalnız bir yorganın altına

Bir pes ediş misali

Üşüyorum

Yine düşüyorum

İşte böyle

Ben

Kaçıyorum,

Kaçıyorum nedense…

biradam_x