Bu toplantıda bir Katolik İtalyan papaz, bir Müslüman Türk imam ve bir Yahudi haham dost olmuşlar.

Öğle yemeği molasında sandviçlerini alıp, otelin yakınındaki bir parkta bulunan göle giderek buldukları bir kayıkla gölde dolaşmaya ve sandviçlerini yemeye başlamışlar.

Gölün ortalarında bir yerde haham özür dileyerek;

-"Çok affedersiniz, Tel Aviv'e acele bir telefon etmem gerek, hemen dönerim"

Demiş ve eteklerini toplamış ve gölün üzerinde zıplaya zıplaya yürüyerek kıyıya çıkıp otele gitmiş. Gerçekten de kısa bir süre sonra dönmüş, gölün üstünde zıplaya zıplaya yürüyerek kayığa binmiş ve göl turlarına devam etmişler.

Bizim imam bu işe çok şaşırmış. “Allah Allah, adamdaki iman gücüne bak yahu” diye derin derin düşünmüş.

Bir süre sonra papaz izin istemiş;

-"Çok affedersiniz, ilacımı almam gerek, hemen dönerim."

Demiş ve eteklerini toplamış ve gölün üzerinde zıplaya zıplaya yürüyerek kıyıya çıkıp otele gitmiş.

Olan bitene bizim imam çok duygulanmış. “Mutlaka benim de yapmam gerek, yoksa Müslümanlığa gölge düşürürüm” diye papazın dönüşünü beklemiş.

Papaz kısa bir süre sonra dönmüş, yine gölün üstünde zıplaya zıplaya yürüyerek kayığa binmiş ve göl turlarına devam etmişler.

Gölün ortasına gelince bizim imam aşırı heyecanla hazırladığı bahaneyi unutup;

-"çok affedersiniz, gidip tespihimin imamesini yağlamam gerek" deyip uzun bir besmele çekmiş, atmış kendini göle. Tabii doğru suyun dibine…

Papazla haham imamı sudan çıkarıp, kayığa bindirmişler.

İmam bu işe çok şaşırmış. “Yüce Allahım, bu kefereleri suyun üstünde yürüttün, beni dibe batırdın, olmaz böyle şey. Yüzümü ak çıkar yarabbim” diyerek uzuuun bir besmele daha çekmiş ve tekrar atmış kendini göle. Ve yine “gluk gluk” deyip dibi boylamış.

Papazla haham imamı tekrar gölden çıkarırken haham papaza çıkışmış:

-"Peder Bey, lütfen imam efendiye taşların yerini gösterin, yoksa adamcağız kendini helak edecek."