boşaldı dün gece şişeler

her kadehte sen vardın

yudum yudum içtim çaresizliğimi,

şahidim:

kör karanlıklar…

ağladı dün gece kadehler

seni içtim, sensiz içtim

dün gece sabaha kadar…

boşalan her kadehim

seninle, hayalinle, özleminle doldu

hatıralar damla damla düştü gözlerimden

gülümsedim, ufuklarca kanatlandım bir an

düş bahçesine düştüm

çiçekler süsledi

ay gülümsedi…

ve derken,

üzerimde bir kara bulut

bir koyu gölge

sırtımda bir sızı

saplanan bir bıçak…

uçtum mu

düştüm mü

anlayamadım dün gece

şahidim:

kör karanlıklar…

kırıldı dün gece şişeler

dudağımda kadehler eridi

alev alevdi içimde her yudum;

bilemedim, neydi içtiğim

şarap mıydı

zehir miydi

ateş miydi

kan mıydı…

sorun;

söylesin

kör karanlıklar…