genç bir yönetici, yeni jaguarı içinde kurulmuş, birazda hızlıca bir mahalleden geçiyordu. bir şeyin fırladığını görünce hemen fren yaptı ama neyin geldiğini göremedi. bunun yerine yepyeni arabasının yan kapısına büyükçe bir taş çarptı.
sinirlenmiş olan genç adam, hemen arabasından fırladı ve taş atan çocuğu kaptığı gibi bağırmaya başladı. sen ne yaptığını sanıyorsun serseri? o gördüğün yepyeni bir araba ve attığın o taşın mahvettiği yeri düzelmek için kaportacıya bir sürü para vermek zorunda kalacağım, neden yaptın bunu? dedi.
küçük çocuk üzggün ve suçlu bir tavır içerisindeydi. lütfen bana kızmayın, başka ne yapabilirdim bilmiyorum, dedi.
taş attım çünkü işaret etmeme rağmen diğer arabalar durmadı, gözlerinden süzülen yaşları silerek; abim orada. tekerlekli sandalyesinden düştü ve yokuştan aşağıya yuvarlandı ve ben onu kaldıramıyorum. sanırım yaralandı ve benim kaldıramayacağım kadar ağır. onu kaldırmama yardım edebilirmisiniz?
ne diyeceğini bilemez bir halde yönetici, boğazındaki düğümden yutkunarak kurtulmaya çalıştı. yerde yatan sakat çocuğu kaldırarak sandalyesine oturttu. cebinden mendilini çıkartıp, çocuğun kanayan sıyrıklarını temizlemeye çalıştı.
jaguar marka arabasına geri döndü ve oradaki izi düzelttirmemeye karar verdi. verilen mesajı hatırlayabilmek için.
hiçbir zaman yaşamın içinden, seni durdurmak ve dikkatini çekmek için birilerinin taş atmaya mecbur kalacağı kadar hızlı geçme.
allah ruhumuza fısıldar ve kalbimizle konuşur. bazan onu dinlemek için vaktimiz olmuyorsa, bize taş fırlatmak zorunda kalır.
genç bir yönetici, yeni jaguarı içinde kurulmuş, birazda hızlıca bir mahalleden geçiyordu. bir şeyin fırladığını görünce hemen fren yaptı ama neyin geldiğini göremedi. bunun yerine yepyeni arabasının yan kapısına büyükçe bir taş çarptı.
sinirlenmiş olan genç adam, hemen arabasından fırladı ve taş atan çocuğu kaptığı gibi bağırmaya başladı. sen ne yaptığını sanıyorsun serseri? o gördüğün yepyeni bir araba ve attığın o taşın mahvettiği yeri düzelmek için kaportacıya bir sürü para vermek zorunda kalacağım, neden yaptın bunu? dedi.
küçük çocuk üzggün ve suçlu bir tavır içerisindeydi. lütfen bana kızmayın, başka ne yapabilirdim bilmiyorum, dedi.
taş attım çünkü işaret etmeme rağmen diğer arabalar durmadı, gözlerinden süzülen yaşları silerek; abim orada. tekerlekli sandalyesinden düştü ve yokuştan aşağıya yuvarlandı ve ben onu kaldıramıyorum. sanırım yaralandı ve benim kaldıramayacağım kadar ağır. onu kaldırmama yardım edebilirmisiniz?
ne diyeceğini bilemez bir halde yönetici, boğazındaki düğümden yutkunarak kurtulmaya çalıştı. yerde yatan sakat çocuğu kaldırarak sandalyesine oturttu. cebinden mendilini çıkartıp, çocuğun kanayan sıyrıklarını temizlemeye çalıştı.
jaguar marka arabasına geri döndü ve oradaki izi düzelttirmemeye karar verdi. verilen mesajı hatırlayabilmek için.
hiçbir zaman yaşamın içinden, seni durdurmak ve dikkatini çekmek için birilerinin taş atmaya mecbur kalacağı kadar hızlı geçme.
allah ruhumuza fısıldar ve kalbimizle konuşur. bazan onu dinlemek için vaktimiz olmuyorsa, bize taş fırlatmak zorunda kalır.
fısıltıyı dinle ya da taşı bekle.
seçim senin...
alıntı