burak Discussion started by burak 14 years ago

Nefes farkındalığı genel olarak bir çalışma disiplini olarak algılansa da o sadece olma ve izin verme hali olarak anlaşılmalıdır. Nefes farkındalığı sözle anlatılamaz sadece yaşanır. Nefes farkındalığı daha açık bir şekilde özgürleşme deneyiminin sürekli hale gelmesi durumudur. Bir tek nefes bile istenilen şekilde alınsa tanımlansa ve bilinçaltı düzeyinde algılansa bilinç tamamen değişir. Bu nedenle nefes farkındalığını egzersiz biçiminde anlamak yerine gündelik yaşama adapte edilmiş ön yargısız bir izleme programının uygulaması olarak düşünülmelidir. Bu her an yeni bir duruma uyum sağlama dikkatinde kalma becerisidir. İlk defa gerçek anlamda uygulayabildiğinizde başınız dönebilir yönünüzü kaybedebilir nerede ve kim olduğunuz konusunda bile şaşkınlık geçirebilirsiniz. İlk gerçek deneyimde nefes nefese kalabilir veya nefesinizin hızlandığının farkına varabilirsiniz. Önceleri dikkatini nefes üzerinde yoğunlaştırıp nefesini takip ettikçe nefesinde seni takip ederek hızlanır. Zihin ve beden arasında gelişen kaotik durumun düzene geçmesi ve bu yeni duruma uyumlanması birkaç haftalık bir süreyi kapsayabilir.

Nefesini sıklıkla kontrol etmeye başladığında düzensiz nefes alma ile birlikte geçici psikolojik sorunlar ortaya çıkabilir. Nefesinle ilk senkronize olmayı başarabildiğinde aradığın şey olan “an’ı fark edersin. “An”ı algılamanın en kuvvetli işareti düşünemediğinin farkına varmandır. Düşünmeye başladığın anda ise nefes takibini kaybedersin. Aynı anda nefesi takip ettiğini ve aynı anda düşünebildiğini söyleyen kişi aslında gerçek anlamda nefes takibi yapamadığını bilmelidir. Nefes farkındalığının kopmasına neden olan bir başka şeyde nefes takibi sırasında açığa çıkan haz ve mutluluk duyumsamasına çekilmesi ve akıştan kopmasıdır. Mutluluk duygusunu analiz etmeye veya tadını çıkartmaya çalışmak nefes takibini sonlandırır. Bu durumda yapılması gereken yeniden nefese yoğunlaşarak duyguyu özgürleştirmeye çalışmaktır.

Nefes farkındalığı çalışmalarının ileri seviye uygulamalarında dikkatin ikiye bölünmesi üzerine çalışmalar yapılır. Dikkat ikiye bölününce bir taraf akışta eylemsizlik eylemi içinde kalır. Diğer taraf merkezde nefese odaklı olarak gözlemci olmaya devam eder. Bu durum ilk defa deneylendiğinde düşünmede zorlanma ortaya çıkar ve korku deneyimlenir. Nefese yoğunlaştıkça geçmişin ve geleceğin şimdide algılanmasını sağlayan “an” da kalma hali deneylenir.

İki ay süresince devamlı olarak çalışmak belli bir seviye kazandıracaktır. Günde en az bir saat çalışılmalıdır. Daha fazlası için günün diğer saatlerinde devam edilebilir. Bu çalışmaların teta seviyesine bilinçli yolculuk yapılabildiği anlarında nefesin üçüncü göz denilen iki kaşın arasından girip kalbe oradan da haraya geçtiğini hayal etmek ve sonra aynı noktalardan geri çıktığını çalışılabilir. Bu çalışmalardan sonra bir gün rüyanın bir yerinde nefes aldığını fark edeceksin.

Yolda yürürken yemek yerken yatarken veya herhangi bir durumda nefes takibi uygulayabilirsin. Nefesine odaklı iken diğer insanlarla konuşmak zordur. Bu durumda kelimeleri düzenleyerek anlamlı cümleler haline getirmekte karışıklıklar yaşanır. O zaman nefes farkındalığını bırakmayı tercih edebilirsin. Ancak durumun farkına vardığında hemen tekrar nefese yönelmek gerekir.

Nefes takibine herhangi bir sonuca ulaşmayı düşünmeden ve içinde bulunduğun durumu yargılamadan kalpten izin vererek devam etmek gerekir. Bu farkındalık bilinçaltı seviyesinde algılanıncaya kadar uygulamaya ısrar edilmelidir. Dikkatini nefesinin üzerine yoğunlaştırmada ne derece Başarılı olursan o derece ”an” da kalmayı deneyimlersin.

Mustafa Kartal