Bir klinik test uygulaması için ölçümler yerine kulanılmak üzere uygundur.
SERAMONİLER
Literatüre göre yüzlerce, belki de binlerce, trans uyumluluğunu ortaya çıkarmada 200 yılı aşkın bir süredir kullanılmakta olan az çok kabul edilebilir indüksiyon teknikleri(seromoni) vardır, örn. Sabit yada hareket eden bir nesneye göz fiksasyonu, göz kapatma, vücudun sallanması, hipnotistin dokunması, uyuşukluğun yaratılması, paarsteziler veya paraliziler ve bunun gibi...Gelenksel indüksiyon uygulamalarının büyük kısmı Weitzonhoffer(1957) ve Wolberg(1948) tarafından tümüyle dökümente edilmiştir ve burada daha çok üstünde durulmasının gereği yoktur.
Burada ilgileneceğimiz hipnoz fenomeninin kendisi ve sonuçta onu usule getiren seromoni arasındaki farkın açıklığa kavuşturulmasıdır. Trans fenomeni kendiliğinden meydana gelebilir, yada çok sayıdaki indüksiyon uygulamalarından birine cevap olarak ortaya çıkabilir, süjenin sahip olduğu trans kapasitesi ve indüksiyon uygulamasıyla rahatsız edilmediği derecede oluşur.
Bir saptama olarak, indüksiyon uygulaması, genellikle derinlemesine bir anlam taşımayan bazı formalitelerle yapılan bir harekettir. Eğer süje verilen işaretleri iyi yorumlar ve beklenene uyalarsa trans usule gelir. Önceleri birbirleriyle örtüşen üç faz tanımlanmıştır, aura, psikofizyolojik ilerleme, ve dalma, gerçekten de tüm indüksiyon uygulamalarında görülen ortak paydalardır.
Batıda ilgi çeken farklı kültürlerden gelme çok sayıda trans indüksiyon uygulamaları vardır, ve bunları burada anmak yerinde olur. Bizim hipotezimiz, trans kapaitesi olan insanlarda bu seromonilerin trans konsantrasyonunu husule getirdiğidir. Örneğin, Çin akupunkturu iğne kullanır; Japon akupunkturu, Shiatsu, parmak basıncı kullanır.Transandantal meditasyon, Zen meditasyonu, Relaxasyon cevabı (Benson1975), Biofeedback'in bazı şekilleri, yoga, primal terapi (Janov 1970), dini değiştirme, inanç iyileşmesi, ellerin sürülmesi, voodoo, trans deneyimini husule getirebilecek olan daha birçok seçenekten birkaçıdır. Dikkatli karşılaştırmalı çalışmalar yapamamış olmakla birlikte, akupunkturun hipnotik komponentleri hakkında bazı verilere sahibiz (17. Bölümde rapor edilmiştir). Yakın zamanlara kadar klinik literatür hipnotize edilebilirlik değerlendirmelerini geniş anlamda görmezden gelmiştir. Onun yerine, herkes hipnotize edilebilir çıkarımı altında sıkça "derinleştirme teknikleri " (Erickson 1967) referans olmuştur. Bizim deneyimizde, bu "derinleştirme teknikleri" az bir değer taşımaktadır. Genelde, Eğer hem hasta hem de terapist için hazırlık (setting) uygunsa, transa doğru transformasyon çabuk bir şekilde ve hastanın maksimum kapasitesine göre gelişir. Öğrenme faktörü olarak tekrar genelde çok küçük bir öneme sahiptir (Perry 1977).
İleri sürülen metodlarla yaratılan derin trans durumunda ne görüleceği hastanın motivasyonunun yada hipnoz uygunluğunun ilk etapta ortaya çıkarılması; yanlış anlaşılma yada hastanın estetik tercihlerinin düzeltilmesi; hastanın, terapistin yada her ikisinin birden beklentilerinin değiştirilmesi açısından, çok daha iyi anlaşılır. Seromonial tekrarlar bu ayar tekrarlarını yapmada görünüşü kurtarıcı bir rol oynar ve trans daha derin görülür, oysa ölçüldüğünde aynıdırlar. Diğer bir deyişle, trans deneyiminin uslubunu etkileyen ikincil faydalar yerine getirilir, ama esasta hastanın aktif trans kapasitesi aynı kalır. "Uslubun netleştirilmesi", "derinleştirme tekniklerinden" daha hassas bir tanımlamadır.
Bir bakış açısına göre, hipnotik indüksiyon profili (HIP) başka bir seromoni olarak değerlendirilebilir. Fakat aynı zamanda tam olarak ondan daha fazlasıdır. HIP süje yeteneği ölçüsünde transa girerken, onu sürdürüken, ve sonra tarif edildiği şekilde çıkarken sistematize edilmiş sırası içinde önergelerin, cevapların, ve gözlemlerin standardize bir şekilde tek tip bir hızla kayd edildiği hipnotize edilebilirliğin bir ölçümüdür. Bu klasik indüksiyon metodlarından, bir ölçüm metodu olması, etkinliği, hipnotistin bir ölçüm aracı olması yönleriyle ayrılır. Araştırma skalalarından kısa ve kliniğe uygun olmasıyla ayrılır.
Birkere profil skoru belirlendikten sonra, düzenlenmiş HIP prosedürü daha fazla gerekli değildir. Genelde, bunu izleyen indüksiyon hastanın kendisi tarafından yerine getirilir, yada terapist tarafından sinyal verilir.Transa geçiş zamanı birkaç an meselesidir. HIP klinik psikiyatrik topluluk üzerinde başka herhangi bir klinik skaladan daha kısa ve çok daha standadize şekilde uygulanır.
HİPNOTİK İNDÜKSİYON PROFİLİ
Bir klinik test uygulaması için ölçümler yerine kulanılmak üzere uygundur.
SERAMONİLER
Literatüre göre yüzlerce, belki de binlerce, trans uyumluluğunu ortaya çıkarmada 200 yılı aşkın bir süredir kullanılmakta olan az çok kabul edilebilir indüksiyon teknikleri(seromoni) vardır, örn. Sabit yada hareket eden bir nesneye göz fiksasyonu, göz kapatma, vücudun sallanması, hipnotistin dokunması, uyuşukluğun yaratılması, paarsteziler veya paraliziler ve bunun gibi...Gelenksel indüksiyon uygulamalarının büyük kısmı Weitzonhoffer(1957) ve Wolberg(1948) tarafından tümüyle dökümente edilmiştir ve burada daha çok üstünde durulmasının gereği yoktur.
Burada ilgileneceğimiz hipnoz fenomeninin kendisi ve sonuçta onu usule getiren seromoni arasındaki farkın açıklığa kavuşturulmasıdır. Trans fenomeni kendiliğinden meydana gelebilir, yada çok sayıdaki indüksiyon uygulamalarından birine cevap olarak ortaya çıkabilir, süjenin sahip olduğu trans kapasitesi ve indüksiyon uygulamasıyla rahatsız edilmediği derecede oluşur.
Bir saptama olarak, indüksiyon uygulaması, genellikle derinlemesine bir anlam taşımayan bazı formalitelerle yapılan bir harekettir. Eğer süje verilen işaretleri iyi yorumlar ve beklenene uyalarsa trans usule gelir. Önceleri birbirleriyle örtüşen üç faz tanımlanmıştır, aura, psikofizyolojik ilerleme, ve dalma, gerçekten de tüm indüksiyon uygulamalarında görülen ortak paydalardır.
Batıda ilgi çeken farklı kültürlerden gelme çok sayıda trans indüksiyon uygulamaları vardır, ve bunları burada anmak yerinde olur. Bizim hipotezimiz, trans kapaitesi olan insanlarda bu seromonilerin trans konsantrasyonunu husule getirdiğidir. Örneğin, Çin akupunkturu iğne kullanır; Japon akupunkturu, Shiatsu, parmak basıncı kullanır.Transandantal meditasyon, Zen meditasyonu, Relaxasyon cevabı (Benson1975), Biofeedback'in bazı şekilleri, yoga, primal terapi (Janov 1970), dini değiştirme, inanç iyileşmesi, ellerin sürülmesi, voodoo, trans deneyimini husule getirebilecek olan daha birçok seçenekten birkaçıdır. Dikkatli karşılaştırmalı çalışmalar yapamamış olmakla birlikte, akupunkturun hipnotik komponentleri hakkında bazı verilere sahibiz (17. Bölümde rapor edilmiştir). Yakın zamanlara kadar klinik literatür hipnotize edilebilirlik değerlendirmelerini geniş anlamda görmezden gelmiştir. Onun yerine, herkes hipnotize edilebilir çıkarımı altında sıkça "derinleştirme teknikleri " (Erickson 1967) referans olmuştur. Bizim deneyimizde, bu "derinleştirme teknikleri" az bir değer taşımaktadır. Genelde, Eğer hem hasta hem de terapist için hazırlık (setting) uygunsa, transa doğru transformasyon çabuk bir şekilde ve hastanın maksimum kapasitesine göre gelişir. Öğrenme faktörü olarak tekrar genelde çok küçük bir öneme sahiptir (Perry 1977).
İleri sürülen metodlarla yaratılan derin trans durumunda ne görüleceği hastanın motivasyonunun yada hipnoz uygunluğunun ilk etapta ortaya çıkarılması; yanlış anlaşılma yada hastanın estetik tercihlerinin düzeltilmesi; hastanın, terapistin yada her ikisinin birden beklentilerinin değiştirilmesi açısından, çok daha iyi anlaşılır. Seromonial tekrarlar bu ayar tekrarlarını yapmada görünüşü kurtarıcı bir rol oynar ve trans daha derin görülür, oysa ölçüldüğünde aynıdırlar. Diğer bir deyişle, trans deneyiminin uslubunu etkileyen ikincil faydalar yerine getirilir, ama esasta hastanın aktif trans kapasitesi aynı kalır. "Uslubun netleştirilmesi", "derinleştirme tekniklerinden" daha hassas bir tanımlamadır.
Bir bakış açısına göre, hipnotik indüksiyon profili (HIP) başka bir seromoni olarak değerlendirilebilir. Fakat aynı zamanda tam olarak ondan daha fazlasıdır. HIP süje yeteneği ölçüsünde transa girerken, onu sürdürüken, ve sonra tarif edildiği şekilde çıkarken sistematize edilmiş sırası içinde önergelerin, cevapların, ve gözlemlerin standardize bir şekilde tek tip bir hızla kayd edildiği hipnotize edilebilirliğin bir ölçümüdür. Bu klasik indüksiyon metodlarından, bir ölçüm metodu olması, etkinliği, hipnotistin bir ölçüm aracı olması yönleriyle ayrılır. Araştırma skalalarından kısa ve kliniğe uygun olmasıyla ayrılır.
Birkere profil skoru belirlendikten sonra, düzenlenmiş HIP prosedürü daha fazla gerekli değildir. Genelde, bunu izleyen indüksiyon hastanın kendisi tarafından yerine getirilir, yada terapist tarafından sinyal verilir.Transa geçiş zamanı birkaç an meselesidir. HIP klinik psikiyatrik topluluk üzerinde başka herhangi bir klinik skaladan daha kısa ve çok daha standadize şekilde uygulanır.