nills Discussion started by nills 14 years ago

Evrende bir büyük güç vardır ki, laboratuarların analitik incelemesine tabi değildir. Kimyasal maddelerle ya da neşterlerle çözülemez. Ama o kadar gerçektir ki o, ölçülebilen, tartılabilen ve analiz edilebilen bütün güçlerin üzerindedir.

           Sevgi gücü ölümsüzdür, çünkü o tüm hayatın yaratıcı gücü, yaşama biçim veren güç Büyük Ruh’tandır. O gerçekten yaşamın soluğu ve özüdür. Ve nerede sevgi varsa, er ya da geç onun gönülden bir bağla birleştirdikleri, yolda karşılaşılabilen bütün engellere, handikaplara ve manilere rağmen birbirlerini yine bulacaklardır.

           Sevgi sözcüğü dünyanızda en yanlış kullanılan sözcüklerden biridir. Bazen insanların hiç hoşlanmadıkları birisi için şöyle söylediğini duyuyorum. “Şuna ya da buna sevgimi iletin lütfen” Ve bazıları da yaşadıkları kara sevda yüzünden, daha doğrusu fiziksel tutkular yüzünden, cinsel çekiciliğin sevgi olduğunu düşünüyorlar. Önce açık olalım: Gerçek sevgi, benliksiz sevgi, kendisi için bir şey aramayan sevgidir ve en yüksek biçimiyle bütün insanlığı kucaklar. Siz gerçekten inanıp “Bütün insanları seviyorum” demedikçe, gelişmiş bir ruh olamazsınız.

           Bu bir idealdir ve dünyanız henüz bundan uzaktır. Ne var ki, birbirini tamamlayıcı olan kadın ve erkek arasında yani biçimde iki, amaçta bir olanlar arasında, şairinizin dediği gibi uyum içinde “Tek olarak çarpan iki gönül” arasında gelişen inkâr edilmez sevgi vardır. Şimdi bu sevginin kendini bulduğu yerde, asla ayrılık yoktur. Doğal yasanın sevgi ile birleştirdikleri sizin ve benim dünyamda asla ayrı düşmezler.

           İşte o sevginin olduğu yerde –korkarım ki, burada kendimle çelişeceğim- her zaman karşılık vardır. Şefkat, adanma, hizmet isteği, annelik içgüdüleri vardır ki, bunların sevgi olduğuna inanılır. Ne var ki, gerçek sevgi, ister dünyada ister ruh dünyasında olsun her erkek ve kadına gelen sevgi karşılıklıdır. Problem olmaz, çünkü dünyamızda, zaman olgunlaştığında herkes kendi varlığının yarısını bulur. Bu durum ruh dünyasında böyledir. Çünkü onlar iki yarıdır ve birbirlerini tanımalıdır. Bu her zaman sizin dünyanızda olmaz, çünkü görüşünüz ruha göre çoğu zaman perdelidir.

           Ne var ki, gerçek sevgi o kadar çekicidir, o kadar baskındır ki, tanımaya engel olucu dünyanın kusurlarından kurtulduğunuzda kendisini ister, kendisini bulur. Sevgi, sempatiden ve karşılıklı ilgiden, benlik düşüncesi olmayan, nerede olursa hizmeti arayan yüceliklere kadar farklı biçimler edinir. Sevgi dünyanızda yanlış kullanılan bir sözcüktür. Çoğu zaman o sözcüğü kullananlar onun ne olduğunu hiç bilmezler. Onu, tek arzunun belirli içgüdüleri doyurmak olduğu bazı duyusal faaliyetlerle karıştırmak yanlıştır. Anladığım kadarıyla sevgi, içteki duyguları harekete geçiren, Yaratan’ı ile yakınlığını idrak ettiğinde, ifade arayan ruhun parçasıdır.

           En büyük sevgi, bencilliğin zerresini taşımayan, kişiyi tatmin için bir şey yapmaya çalışmayan sevgidir. Bu en geniş yanıyla insan sevgisidir. Bu arzusu insanlığı yüceltmek, ihtiyaç içindekine yardım etmek, zayıfa el vermek ve bahtsızları yaşamın sunduğu güzelliklerden mahrum bırakan çıkarcılara karşı savaşmak olan herkesi coşturan ruhtur.

           Özgecil nedenlerle, kendi ülkelerinde ve başka ülkelerde, insanlığın standardını yükseltmeye ve onun sonsuz potansiyelini fark ettirmeye çalışanların hepsi en ince biçimiyle sevgiyi ortaya koyarlar. Aynı ruh kadın ya da erkek olarak ilgi amacına hizmet ederken dereceler ortaya çıkabilir. Ama amacın bencilce olması gerekmez. Ve en düşük sevgi vardır, sınırlı sadece çekim duyduklarına karşı yardım, koruma dileyen, yabancılar için acı, merhamet, sempati ve şefkat duymayan sevgi.

           İlâhi Sevgi evreni sarar. O yolunu çizmiş olan sevgidir, o evrimi düzenleyen sevgidir, o ilâhi hayrın parçası olan sevgidir. O ihtiyaçta olanlara hizmet etmek için, bütün kazançlarından vazgeçerek, soğuk, gri ve çekici olmayan dünyanıza dönen gelişmiş ruhları harekete geçiren sevgidir.

Silver Birch Öğretileri