Çocuklarınıza mutlu olmaları için kendi dışlarında hiçbir şeye -hiç kimseye, hiçbir yere ya da şeye- gereksinimleri olmadığını öğretin.
Onlara kendi kendilerine yeterli olduklarını öğretin.
Çocuklarınıza başarısızlığın bir kurgu olduğunu, her denemenin bir başarı olduğunu, her çabanın zafere ulaşan bir adım olduğunu ve ilkinin de ikincisi kadar onurlu olduğunu öğretin.
Çocuklarınıza Yaşamın tümüyle derin bağları olduğunu, herkesle BİR olduklarını ve Tanrı'dan hiçbir zaman ayrı olmadıklarını öğretin.
Çocuklarınıza son derece bollukla dolu bir dünyada yaşadıklarını, herkese yetecek kadarı olduğunu ve en fazlasını almak için toplamak değilken fazlasını paylaşmak gerektiğini öğretin.
Çocuklarınıza şerefli ve mutlu bir yaşam sürdürmeye hak kazanmaları için yapmaları gereken hiçbir şey olmadığını, kimseyle herhangi bir şey için yarışmalarının gerekmediğini ve Tanrı’nın ihsanının herkes için olduğunu öğretin.
Çocuklarınıza hiçbir zaman yargılanmayacaklarını, her zaman doğru anlamaları gerektiğini düşünerek endişelenmelerinin gerekmediğini, Tanrı'nın gözünde mükemmel ve güzel olmak için bir şeyleri değiştirmek ya da "daha iyi" olmak zorunda olmadıklarını öğretin.
Çocuklarınıza bir şeyin sonucuyla cezanın aynı şey olmadığını, ölümün var olmadığını ve Tanrının kimseyi asla kınamayacağını öğretin. Eğer onlara bunu öğretirseniz, onlara çok önemli bir şey öğretmiş olursunuz.
Çocuklarınıza sevginin hiçbir koşulu olmadığını, asla sizin sevginizi ya da Tanrı'nın sevgisini yitireceklerinden endişe duymamalarını ve onların koşulsuzca paylaştıkları kendi sevgilerinin dünyaya verebilecekleri en büyük armağan olduğunu öğretin.
Çocuklarınıza özel olmanın daha iyi olmak anlamına gelmediğini, birinden daha üstün olduğunu iddia etmenin onları Gerçekte Oldukları Kişi olarak görmemek olduğunu ve "benimki daha iyi bir yol değil, benimki sadece başka bir yol" diye düşünmenin iyileştirici bir özelliği olduğunu öğretin.
Çocuklarınıza yapamayacakları bir şey olmadığını, cehalet yanılsamasının yeryüzünden silinebileceğini ve herkesin tek gereksinimi olan şeyin onlara Gerçekte Kim olduklarını anımsatarak onları kendilerine geri vermek olduğunu öğretin.
Bunları yalnızca sözcüklerinizle değil edimlerinizle, konuşarak değil göstererek öğretin. Çünkü çocuklarınız yaptıklarınızı taklit edecek ve siz nasılsanız öyle olacaklar.
Bu gerçekleri çocuklarınıza öğretin.
Çocuklarınıza mutlu olmaları için kendi dışlarında hiçbir şeye -hiç kimseye, hiçbir yere ya da şeye- gereksinimleri olmadığını öğretin.
Onlara kendi kendilerine yeterli olduklarını öğretin.
Çocuklarınıza başarısızlığın bir kurgu olduğunu, her denemenin bir başarı olduğunu, her çabanın zafere ulaşan bir adım olduğunu ve ilkinin de ikincisi kadar onurlu olduğunu öğretin.
Çocuklarınıza Yaşamın tümüyle derin bağları olduğunu, herkesle BİR olduklarını ve Tanrı'dan hiçbir zaman ayrı olmadıklarını öğretin.
Çocuklarınıza son derece bollukla dolu bir dünyada yaşadıklarını, herkese yetecek kadarı olduğunu ve en fazlasını almak için toplamak değilken fazlasını paylaşmak gerektiğini öğretin.
Çocuklarınıza şerefli ve mutlu bir yaşam sürdürmeye hak kazanmaları için yapmaları gereken hiçbir şey olmadığını, kimseyle herhangi bir şey için yarışmalarının gerekmediğini ve Tanrı’nın ihsanının herkes için olduğunu öğretin.
Çocuklarınıza hiçbir zaman yargılanmayacaklarını, her zaman doğru anlamaları gerektiğini düşünerek endişelenmelerinin gerekmediğini, Tanrı'nın gözünde mükemmel ve güzel olmak için bir şeyleri değiştirmek ya da "daha iyi" olmak zorunda olmadıklarını öğretin.
Çocuklarınıza bir şeyin sonucuyla cezanın aynı şey olmadığını, ölümün var olmadığını ve Tanrının kimseyi asla kınamayacağını öğretin. Eğer onlara bunu öğretirseniz, onlara çok önemli bir şey öğretmiş olursunuz.
Çocuklarınıza sevginin hiçbir koşulu olmadığını, asla sizin sevginizi ya da Tanrı'nın sevgisini yitireceklerinden endişe duymamalarını ve onların koşulsuzca paylaştıkları kendi sevgilerinin dünyaya verebilecekleri en büyük armağan olduğunu öğretin.
Çocuklarınıza özel olmanın daha iyi olmak anlamına gelmediğini, birinden daha üstün olduğunu iddia etmenin onları Gerçekte Oldukları Kişi olarak görmemek olduğunu ve "benimki daha iyi bir yol değil, benimki sadece başka bir yol" diye düşünmenin iyileştirici bir özelliği olduğunu öğretin.
Çocuklarınıza yapamayacakları bir şey olmadığını, cehalet yanılsamasının yeryüzünden silinebileceğini ve herkesin tek gereksinimi olan şeyin onlara
Gerçekte Kim olduklarını anımsatarak onları kendilerine geri vermek olduğunu öğretin.
Bunları yalnızca sözcüklerinizle değil edimlerinizle, konuşarak değil göstererek öğretin.
Çünkü çocuklarınız yaptıklarınızı taklit edecek ve siz nasılsanız öyle olacaklar.