insan duygusal belleğinde kayda geçmiş, "anı"ları, tekrar tekrar hatırlayarak acı çeker. bu yüzden de geçmişte yaşar. geçmiş ve gelecekte yaşayan kişi an' dikkatini veremez. an'da kendisini "şimdi ve burada" yaşayamaz. farkındalık ışığını an'a yöneltemeyen kişi, bir an sonra geçmiş olacak anların karanlığında kalmaya kendisini mahkum eder. işte bu karanlık; cehaleti, bencilliği, bağımlılığı doğurur. an'da dolu dolu yaşadığımızda, hiçbir eksiklik kalmayacağı için bir an sonra "geçmiş" olcak olan bu an, eksikliği tamamlamak için bizi kendisine (geçmişe) doğru çekmez. ve biz yeni an'ı deneyimlemek üzere tümüyle özgür oluruz.
insan duygusal belleğinde kayda geçmiş, "anı"ları, tekrar tekrar hatırlayarak acı çeker. bu yüzden de geçmişte yaşar. geçmiş ve gelecekte yaşayan kişi an' dikkatini veremez. an'da kendisini "şimdi ve burada" yaşayamaz. farkındalık ışığını an'a yöneltemeyen kişi, bir an sonra geçmiş olacak anların karanlığında kalmaya kendisini mahkum eder. işte bu karanlık; cehaleti, bencilliği, bağımlılığı doğurur. an'da dolu dolu yaşadığımızda, hiçbir eksiklik kalmayacağı için bir an sonra "geçmiş" olcak olan bu an, eksikliği tamamlamak için bizi kendisine (geçmişe) doğru çekmez. ve biz yeni an'ı deneyimlemek üzere tümüyle özgür oluruz.
alıntı