39/12 hayat yolunda olanlar, yaratıcılık,işbirliği ve bütünlük (dürüstlük) sorunlarını halletmek,kendilerini karşılıklı işbirliği ruhuna sahip,yüksek bilgelikle uyum içinde bir yaratıcı takım çalışması vasıtasıyla ifade etmek içn burada bulunmaktadırlar.
39/12’ler ifade enerjileri (3), bütünlük,özü sözü birlik ve bilgelik (9) sorunları ile, yaratıcı enerji (1) kazanlarıyla ve bunlara ilişkin sorumluluklarıyla (2) zaman zaman kendilerini bunalmış,her şey başlarından aşmış hissederler.Psişeleri,en sonunda yüzeye çıkan tüm niteliklerini ve itilimlerini ayıklayıp işler hale getirene dek,kendilerine gelmeleri,diğer hayat yollarında olanlara göre daha uzun zaman alabilir.İçsel bütünlüğe ulaştıkları,aşırı yardım etmekle çok az yardım etmek arasında bir denge buldukları ve başkalarına olduğu kadar kendilerine de bir şeyler vermayi öğrendikleri zaman,olağanüstü anlam,ilham,hizmet ve güzellik biçimleri yaratcak doğal bir yetenek ortaya koyarlar.
Onların önemsiz ya da yüzeysel şeylere ayıracak zamanları yoktur,onların ara sıra hafifleyip neşelenmeye ve saçma davranmaya ve hayatın –en azından aşkın bir perspektiften bakıldığında- bu kadar ciddiye alınması gerekmediğini hatırlamaya ihtiyaçları vardır.
Bu bireyler kendi merkezlerini ve dengelerini bularak,bir yandan kendi ihtiyaçlarını gözetirken,bir yandan da başkalarına hizmet etmek için buraya gelirler.Kendi ihtiyçlarını gözetmeleri, yenilenmelerine ve başkalarına daha da etkili bir biçimde hizmet etmelerine yol açar.
39/12
39/12 hayat yolunda olanlar, yaratıcılık,işbirliği ve bütünlük (dürüstlük) sorunlarını halletmek,kendilerini karşılıklı işbirliği ruhuna sahip,yüksek bilgelikle uyum içinde bir yaratıcı takım çalışması vasıtasıyla ifade etmek içn burada bulunmaktadırlar.
39/12’ler ifade enerjileri (3), bütünlük,özü sözü birlik ve bilgelik (9) sorunları ile, yaratıcı enerji (1) kazanlarıyla ve bunlara ilişkin sorumluluklarıyla (2) zaman zaman kendilerini bunalmış,her şey başlarından aşmış hissederler.Psişeleri,en sonunda yüzeye çıkan tüm niteliklerini ve itilimlerini ayıklayıp işler hale getirene dek,kendilerine gelmeleri,diğer hayat yollarında olanlara göre daha uzun zaman alabilir.İçsel bütünlüğe ulaştıkları,aşırı yardım etmekle çok az yardım etmek arasında bir denge buldukları ve başkalarına olduğu kadar kendilerine de bir şeyler vermayi öğrendikleri zaman,olağanüstü anlam,ilham,hizmet ve güzellik biçimleri yaratcak doğal bir yetenek ortaya koyarlar.
Onların önemsiz ya da yüzeysel şeylere ayıracak zamanları yoktur,onların ara sıra hafifleyip neşelenmeye ve saçma davranmaya ve hayatın –en azından aşkın bir perspektiften bakıldığında- bu kadar ciddiye alınması gerekmediğini hatırlamaya ihtiyaçları vardır.
Bu bireyler kendi merkezlerini ve dengelerini bularak,bir yandan kendi ihtiyaçlarını gözetirken,bir yandan da başkalarına hizmet etmek için buraya gelirler.Kendi ihtiyçlarını gözetmeleri, yenilenmelerine ve başkalarına daha da etkili bir biçimde hizmet etmelerine yol açar.