Related discussions

elfida Discussion started by elfida 14 years ago

filozofun bilmediği şey yoktu

tepeye doğru çıktı, çocuk ve filozof. bak! dedi, çocuk: tepede çıkan portakal güzele, güneş doğuyor, çocuğa döndü filozof; güneş doğmaz, doğurmaz. sadece dünya güneşin etrafında döner.

yürüdüler

bak dedi çocuk;

pamuk gibi beyazları göstererek, bak dedi bulutlar bize neler anlatıyor. yok dedi filozof; onlar sadece buhar, birazdan yağmur yağar.

yağmur, dedi çocuk

yağar gökler ağlayınca. sus dedi filozof, atmosfer olayını bana anlatma.

yürüdüler çocukla, çiçekler açmıştı, rüzgarla savrulan

bak dedi çocuk, tabiat bizi selamlıyor

filozof bir şey demedi, bıkmıştı.

döndü çocuk konuşmadığı için filozofa; neden sustun dedi.

inanıyormusun sen bana? peki aşk var mı dünyada?

biyolojik olduğunu söyledi, filozof. her şeyi biliyordu filozof. ama mutlu değildi. çocuk neşeli bir kaplan gibiydi. çocuğa baktı filozof. konuştu en sonunda içini dökercesine

ya sen susma, ben susayım.

mutluluk bilmek değildir, yaşamaktır. hayal ya da düş olarak.

anlat dedi,

güneşin doğuşunu,

göklerin ağlayışını,

çiçeklerin selamlayışını,

anlat hadi

aşkı anlat

ben bilmiyorum mutluluğu, bana mutluluğu anlat.

 

alıntı

 

 

Replies
blue_aura
blue_aura çok anlamlı gerçekten teşekkürler paylaştığın için 14 years ago
loader
loader
Attachment