- Kaç yaşındasın?- 30, dedi Kendyn.

- Yani 5, diye düzeltti Cin. ‘Bakalım ikinci sorumda nasıl zırvalayacaksın?’ diye düşünür gibi kafasını salladı ve ikinci soruya geçti:

- İnsanlar ortalama kaç yıl yaşıyor?

br />h2>- 60 ,dedi Kendyn.- Yani 10, diye düzeltti Cin. Kendyn bir matematik öğretmeninin öğrencisine çıkıştığı gibi çıkıştı Cin’e.
br />h2>- Sen nasıl Cin’sin. Sağır mısın yoksa? 30 diyorum 5 diyorsun, 60 diyorum 10 diyorsun…Cin, öğretmeninden yediği azara aldırış etmeyen asi bir öğrencinin ‘Benim sana ihtiyacım yok!’ ifadesini yüzünde toplayarak, kelimeleri eze eze Kendyn’e bir teklifte bulundu:
br />h2>- Cık cık cık… Sağır falan değilim, sen hesap bilmiyorsun. İstersen gel beraber hesaplayalım.Kendyn haklı olduğuna dair hiçbir şüphe taşımadan sessizce dinliyordu. Cin devam etti: <
r />br />2>- 15 seneni çocukluğunda geçiriyorsun. Şimdi sorsam, bir şey hatırlamazsın. Yalan mı? <
r />br />2>- Doğru, dedi Kendyn, bu hesabın nereye gittiğini kestiremeden. <
r />br />2>- 15 seneni de gıvır zıvır işlerle geçiriyorsun,diye devam etti Cin. Kendyn ‘Nasıl yani, gıvır zıvır işlerden neyi kasdediyorsun?’u soruyordu, kafasını 30 derecelik bir açıyla sağa doğru bükerek. Cin kaldığı yerden, hem de hızını hiç kesmeden konuşmasını sürdürdü: <
r />br />2>- Yani saçma sapan televizyon programları, sanal alemlerde garip arayışlar, işe yaramaz oyunlar, aptal saptal diyaloglar, sonuçsuz tartışmaları kasdediyorum. Etti 30. <
r />br />2>- Eee?, dedi Kendyn.- Her gün 8 saatini de uykuda geçiriyorsun, günün üçte biri yani… Bu da yaşadığın 60 yılın 20 yılını uykuda geçirdiğin anlamına gelir. Az önce yaşamadığın ya da yaşadığını zannettiğin 30 yılına bu 20 yılı da eklersek, eder 50. Toplam ömrün 60 yıldı. Düş şimdi 60’tan 50’yi, bakalım ne kalıyor?