"...Arzuladığınız herhangi bir şeyi nasıl "Tezahür" ettireceğiniz konusunda demiştik ki, Arzunuzu "Biliş" le yani "Duygu" ile kucaklayın. Arzuladığınız şeyi düşündüğünüz ve duyguyla kucakladığınız zaman, bu biliş içinde, Arzunuz zaten gerçekleşmiştir. (Ancak) Kuşku olmaması şartıyla. Şimdi, sizin kendi Gücünüz hakkındaki Kuşkunuz korkudan çok, bu konuda "emin" olmayışınızdan kaynaklanabilir; Bunu size şu şekilde ifade edebiliriz; Biliyorsunuz ki siz her gün, Arzuladığınız şeyleri (Zaten) Tezahür ettirmektesiniz. Hayatınızda olumsuz koşullar yarattığınız zaman, kendi hakkınızda, (ve) Dünya ve (bütün) İnsanlar hakkında neye inandığınıza bakmak gerekir.
Sadece gelişigüzel düşüncelerden ötürü "Tezahür" ettirdiğiniz şeylere "Dikkat" etmenizi önereceğiz. Kendi kendinize, "Aman Yarabbim, ne kadar güzel olurdu, eğer...." dediğiniz zaman, işte böyle düşündüğünüz zaman, siz (bu) durumun "Oluşu" nun durumu içindesinizdir, (ve) sonra bu "Duygu" ve "Düşünce" bileşimini (Evrene) gönderirsiniz; Ve şaşılacak bir şey, bu gerçekleşir! Ve şöyle dersiniz," Daha az önce Arzumun bu olduğunu söylüyordum, işte gerçekleşti, ne güzel, ne "Şans" veya ne güzel "Rastlantı". Ama, işte o ne "Şans" tır, ne de "Rastlantı", bunu yaratmış olan sizsiniz, hatta ne yaptığınızı bile anlamadan.
Bu durumlar olduğunda, eğer o "muhteşem kafanıza" bunu kaydediyor olsanız, o zaman onların nasıl gerçekleştiğini hissetmeye başlayacaksınız. O zaman kendi realitenizi istediğiniz gibi şekillendirebileceksiniz. Çünki bunun nasıl olduğunu anladığınız zaman, bunu "Kuşku taşımadan" yapacaksınız."Kuşku" sizin, kendi Realitenizi şekillendirmedeki "aczinize" (yetersizliğinize) inanmanızdır. Yani bunun her zaman, mutlaka "Korku" olması gerekmez, ama çoğu zaman olabilir.Bizim sözünü ettiğimiz "Kuşku", pek "Korku" değildir. Anlıyormusunuz?...
"...Arzuladığınız herhangi bir şeyi nasıl "Tezahür" ettireceğiniz konusunda demiştik ki, Arzunuzu "Biliş" le yani "Duygu" ile kucaklayın. Arzuladığınız şeyi düşündüğünüz ve duyguyla kucakladığınız zaman, bu biliş içinde, Arzunuz zaten gerçekleşmiştir. (Ancak) Kuşku olmaması şartıyla. Şimdi, sizin kendi Gücünüz hakkındaki Kuşkunuz korkudan çok, bu konuda "emin" olmayışınızdan kaynaklanabilir; Bunu size şu şekilde ifade edebiliriz; Biliyorsunuz ki siz her gün, Arzuladığınız şeyleri (Zaten) Tezahür ettirmektesiniz. Hayatınızda olumsuz koşullar yarattığınız zaman, kendi hakkınızda, (ve) Dünya ve (bütün) İnsanlar hakkında neye inandığınıza bakmak gerekir.
Sadece gelişigüzel düşüncelerden ötürü "Tezahür" ettirdiğiniz şeylere "Dikkat" etmenizi önereceğiz. Kendi kendinize, "Aman Yarabbim, ne kadar güzel olurdu, eğer...." dediğiniz zaman, işte böyle düşündüğünüz zaman, siz (bu) durumun "Oluşu" nun durumu içindesinizdir, (ve) sonra bu "Duygu" ve "Düşünce" bileşimini (Evrene) gönderirsiniz; Ve şaşılacak bir şey, bu gerçekleşir! Ve şöyle dersiniz," Daha az önce Arzumun bu olduğunu söylüyordum, işte gerçekleşti, ne güzel, ne "Şans" veya ne güzel "Rastlantı". Ama, işte o ne "Şans" tır, ne de "Rastlantı", bunu yaratmış olan sizsiniz, hatta ne yaptığınızı bile anlamadan.
Bu durumlar olduğunda, eğer o "muhteşem kafanıza" bunu kaydediyor olsanız, o zaman onların nasıl gerçekleştiğini hissetmeye başlayacaksınız. O zaman kendi realitenizi istediğiniz gibi şekillendirebileceksiniz. Çünki bunun nasıl olduğunu anladığınız zaman, bunu "Kuşku taşımadan" yapacaksınız."Kuşku" sizin, kendi Realitenizi şekillendirmedeki "aczinize" (yetersizliğinize) inanmanızdır. Yani bunun her zaman, mutlaka "Korku" olması gerekmez, ama çoğu zaman olabilir.Bizim sözünü ettiğimiz "Kuşku", pek "Korku" değildir. Anlıyormusunuz?...
P'taah-Pleiades Mesajları 1
Bölüm 9