beden doğal bir tepki verdiği zaman buna, İÇGÜDÜ denir. ruh doğal bir tepki verdiği zaman buna SEZGİ denir. bunlar birbirine benzer, ancak çok farklıdır. içgüdü bedene aittir ve kabadır. sezgi ise ruha aittir ve incedir. ikisinin arasında ise uzman olan zihin bulunur. ve zihin asla doğal tepki vermez. zihin bilgi demektir ve bilgi doğal olamaz.
içgüdü akıldan daha derindedir; sezgi ise akıldan daha üsttedir. ikisi de aklın ötesindedir ve ikisi de iyidir.
sezgi VAROLUŞÇUdur, içgüdü ise DOĞAL.
akıl karanlıkta yol bulmaya çalışmak gibidir.
aklın ötesine ne kadar hızlı geçersen o kadar iyi olur. ötesinde hiçbir şey olmadığını düşünenler için akıl bir duvar oluşturabilir. akıl ötesinde bir şey olduğunu anlayanlar için ise çok güzel bir geçiş yolu olabilir.
bilim akılda durmuştur.
o yüzden benlik hakkında hiçbir fikir ortaya koyamamaktadır. sezginin uyanık olmadığı bir akıl, dünyanın en tehlikeli şeylerinden biridir.
ve sen aklın tehlikeleri altında yaşıyorsun. çünkü akıl bilime çok büyük bir güç vermiştir. ancak bu güç çocukların elinde kalmıştır, bilgelerin elinde değil.
sezgi bir insanı bilge yapar..
buna aydınlanma, uyanma, ne dersen de. bunlar sadece bilgelik için verilmiş isimlerdir. ancak bilgeliğin ellerinde olduğu zaman akıl, çok güzel bir uşak olarak kullanılabilir.
zeka görme ve kavrama kapasitesidir. kendi hayatını doğana uygun yaşamaktır. zeka budur.
aptallık nedir? başkalarını takip etmek, taklit etmektir. başkalarına itaat etmektir. onların gözleriyle görmek, onların bilgisini kendi bilgin gibi görmek. aptallık budur.
varlık tektir. dünya çokludur.
bu ikisinin arasında ise, bölünmüş zihin bulunur. ikilemde kalmış bir zihin. tıpkı büyük bir meşe ağacı gibi... gövdesi tektir ama sonra iki ana dala ayrılır, ilk çatallanma. buradan bir çok dallara, çatallanmalara gider. varlık tıpkı ağacın gövdesi gibidir. tektir, bütündür.
zihin , ağacın ikiye ayrıldığı ilk çatallanmadır. orada ikileşir. diyalektik ortaya çıkar, tez ve anti-tez. kadın ve erkek, ying ve yang, gündüz ve gece, allah ve şeytan, yoga ve zen...
bütün bu dünyevi ikilikler, aslında zihinde oluşmuş ikiliklerdir. bu ikiliğin altında ise varlığın tekliği bulunur. eğer bu ikiliğin altına ulaşabilirsen, o tekliği bulursun.
beden doğal bir tepki verdiği zaman buna, İÇGÜDÜ denir. ruh doğal bir tepki verdiği zaman buna SEZGİ denir. bunlar birbirine benzer, ancak çok farklıdır. içgüdü bedene aittir ve kabadır. sezgi ise ruha aittir ve incedir. ikisinin arasında ise uzman olan zihin bulunur. ve zihin asla doğal tepki vermez. zihin bilgi demektir ve bilgi doğal olamaz.
içgüdü akıldan daha derindedir; sezgi ise akıldan daha üsttedir. ikisi de aklın ötesindedir ve ikisi de iyidir.
sezgi VAROLUŞÇUdur, içgüdü ise DOĞAL.
akıl karanlıkta yol bulmaya çalışmak gibidir.
aklın ötesine ne kadar hızlı geçersen o kadar iyi olur. ötesinde hiçbir şey olmadığını düşünenler için akıl bir duvar oluşturabilir. akıl ötesinde bir şey olduğunu anlayanlar için ise çok güzel bir geçiş yolu olabilir.
bilim akılda durmuştur.
o yüzden benlik hakkında hiçbir fikir ortaya koyamamaktadır. sezginin uyanık olmadığı bir akıl, dünyanın en tehlikeli şeylerinden biridir.
ve sen aklın tehlikeleri altında yaşıyorsun. çünkü akıl bilime çok büyük bir güç vermiştir. ancak bu güç çocukların elinde kalmıştır, bilgelerin elinde değil.
sezgi bir insanı bilge yapar..
buna aydınlanma, uyanma, ne dersen de. bunlar sadece bilgelik için verilmiş isimlerdir. ancak bilgeliğin ellerinde olduğu zaman akıl, çok güzel bir uşak olarak kullanılabilir.
zeka görme ve kavrama kapasitesidir. kendi hayatını doğana uygun yaşamaktır. zeka budur.
aptallık nedir? başkalarını takip etmek, taklit etmektir. başkalarına itaat etmektir. onların gözleriyle görmek, onların bilgisini kendi bilgin gibi görmek. aptallık budur.
varlık tektir. dünya çokludur.
bu ikisinin arasında ise, bölünmüş zihin bulunur. ikilemde kalmış bir zihin. tıpkı büyük bir meşe ağacı gibi... gövdesi tektir ama sonra iki ana dala ayrılır, ilk çatallanma. buradan bir çok dallara, çatallanmalara gider. varlık tıpkı ağacın gövdesi gibidir. tektir, bütündür.
zihin , ağacın ikiye ayrıldığı ilk çatallanmadır. orada ikileşir. diyalektik ortaya çıkar, tez ve anti-tez. kadın ve erkek, ying ve yang, gündüz ve gece, allah ve şeytan, yoga ve zen...
bütün bu dünyevi ikilikler, aslında zihinde oluşmuş ikiliklerdir. bu ikiliğin altında ise varlığın tekliği bulunur. eğer bu ikiliğin altına ulaşabilirsen, o tekliği bulursun.
osho