Birliğin Doğuşu ve O İçimizde Neyi değiştirdi Bu Mesaj Kauai HI de alındı Temmuz.2010-Aluna Joy
Şimdi, Yıldız Büyüklerinin öngördüğü gibi biz, Maya takviminin hızlandırdığı enerjiler ve muhteşem gün dönümleri, tutulmalar ve hizalanmalarca, çok büyük bir bütünleşme içindeyiz.Hızın çoğaldığı oranda, dönüşler hızlanıyor ve yoğunlaşıyor.Bir çoğumuz çeşitli biçimlerde küçük sağlık korkuları yaşıyoruz.Bir neden olmaksızın duygusal hissediyoruz. Bedenlerimiz, ışığın yükseltilmiş titreşimlerinin tsunami ölçekli dalgaları yüzünden, çok büyük bir özümleme baskısı altında.Evren bizden, güncellenmiş çalışma usulleri için yavaşlamamızı ve dinlememizi istiyor.Yıldız Büyüklerine ve Maya Takviminde okuduklarımıza göre, bu bütünleşmenin Ağustos ayının sonuna kadar devam edeceği umuluyor ve daha sonra, 1 Eylül ile 10 Eylül arasında tekrar toplanıyor.Bundan sonra hala neyin değiştiğini tasavvur edemeyeceğimiz gibi, yalnızca spekülasyon yapabiliriz.Biz hala yeni mülkü kaynaştırıyoruz. Biz, yeni geleceğin öncüleriyiz.
Raphael ve ben, yazar Carl Calleman tarafından esinlendirilen uyumlu Bilinç için Kauaiye gittik (Temmuz 17-18/2010).Ve, güzel, küçük bir sahil tatili yapacağımızı umut ediyorduk. Evet.., iyi bilinen Lemurya cennetinden gelen gel git dalgalarından kaçmaya çalışıyordum. Amaç, çok gereksinim duyulan bir mola almaktı ve yeni yuva temelli bir olanağı keşfetmekti, fakat adanın düşündüğü bazı başka şeyler vardı.Sanırım adanın Ruhu, bizimle yapmayı istedikleri için yalnıca bir haftası olduğunu biliyordu.Bu nedenle söyleyelimki, sahilde bir gevşeme olmadı.Sahile, yüzme ve bir rahatlama için gittiğimiz her zaman yağmur yağdı.Biz ise mümkün olan en kısa sürede arabaya geri döndük, ve yağmur da anında durdu.Bu artık eğlenceli bir hal alıncaya kadar tekrar tekrar oldu.Şahsen, adanın bana istediğimi vermeyeceğini almaya başlıyordum…, fakat sonuçta, neye gereksinimim varsa onu kesinlikle aldım! Ne olduğu, ki ilkinde biz bir gönülsüzlükle kuşatılmıştık, bizim yerel halkla bağlantı kurmamız ve onun ilgi odağını anlamamızdı ve yaşamın yolu bu düzensiz zamanlardaydı. Arkadaşlarımızla bağlantı kurduğumuzda kendi akışımızı bulduk ve yeni arkadaşlarla bir grup kurduk.
Gördüğümüz gibi Kauai toplumu, toplumu destekleyen çok büyük bir sorumlulukla kalpten yaşıyordu.Bu sorumlulukla, anda yaşamak için gerçeğin çok büyük bir miktarı gelir.Toplum, korkunun ortak küresellik bilinci içinde inanmaz, ki o, anakara paranoyası yüzünden çok güzel bir değişmedir.Belki de bunun nedeni Kauainin, Pasifik Okyanusunun (Huzur Okyanusu) ortasındaki el değmemiş Lemurya enerjileridir.Bu hissettiğim, Kauai toplumunun ortak bilince en müthiş armağanıdır…korkusuz yaşama, güven ve destek.
Bir keresinde, eve vardığımızda oldukça yorgun düşmüştük ve üç gün uyuduk.Evet, hatta zaman kaybettiğimizi düşünmemize rağmen biz uyurken kaynaştık.Hemen peşinden ben, küresel değişimi anlamaya başladım ki bu güç dolu zaman başlamıştı.O çok uçarıdır, tam şimdi öngörülemez bir enerji Gezegeni kuşatıyor.Biz hepimiz bir şeye saplanıp kalmış ve aynı zamanda da ittirilmiş hissediyoruz.Bu, Evrenin bize Yeni bazı şeyleri anlatmaya çalışma nedeniyledir ve biz henüz onu nasıl işiteceğimizi bilmiyoruz.O aşina olunan bir mülk değildir, ve o bizi bir parça delirtiyor.Kafalarımızı daha fazla toplayamıyoruz.Kalpte yaşamak zorundayız.Bizim, Dünyamızla ilişki kurmanın yeni bir yolunu bulmaya gereksinimimiz var, çünki bu Dünyanın gerçeklik prensipleri şimdi bizim gözlerimizin önünde değişiyor.
Farketmeye başladım ki bu yeni enerji, bir çok biçim içinde bizi duygusal ve Ruhsal bir Anaokuluna geri dönüyor gibi yapıyor ve bir çoklarımız kendini oldukça eleştirir olarak hissediyor…bazı durumlarda biz, kendimizin parçalarına daha fazla direnemeyiz.Bunun, Yeni Dünyada daha fazla gereksinim duymayacağımız, bizim gitmesine izin verdiğimiz tarihi geçmiş kendi görünümlerimizin bir işlemi olduğuna eminim.Şimdi doğrudan Yeni bir Dünya yaratıyoruz..Eğer gerçekliğimizin farklı görünüşlerini seversek, daha sonrasında onlar, bizimle birlikte bütün Dünyaya gelecektir.Şayet sevmezsek gelmeyeceklerdir.Gerekli olan kritik coşku, sonsuz mutluluğu bulacağımız Yeni Dünyayı biçimlendirmede bize yardım ediyor…. kabarcıklanmasına değil.Zaman, değişimin son safhasına geldiğinde, gelecek Dünyada bizim evrimimiz için, sonsuz mutluluk olmayana, gitmesi için kolayca izin verecektir.Şimdi, en son teslim olmaya dair öğreniyoruz.
Bu uygulamanın nedeni, kafamızın içinde bir çok korkuya saplanıp kalmış olmamızdır… yapmak için neyin doğru olduğuna karar vermeye çabalıyoruz.Yaşam hakkında hiçbirşey düzgün ya da huzur dolu hissettirmiyor, fakat hala o tuhaf bir şekilde devam ediyor.Farklı olanaklar arasında karar veriyor görünemiyoruz.Bizim için, eskiden paylaşmanın önemli olduğu şeyler içinde biz, kendimizi, ona dair bir çit üzerinde buluyoruz ya da hepsini yapsak da korunmuyoruz.Bazı şeyler istiyoruz ve sonrasında istemiyoruz.Bir yerlere gitmek istiyoruz ve sonrasında istemiyoruz.Yürümek istiyoruz ve daha sonra istemiyoruz.Bir çoğumuz, bu Dünyada isteyebildiğimiz ve gereksinim duyabildiğimiz herşeye sahiptir, fakat yine de hala mutluluğu duyumsayamıyoruz.Bu tarzda hissediyoruz çünki Ruhumuz, önümüzde ortaya çıkıyor olan cennetin zaten farkında.Ve biz, bizi mutsuz eden herşeyin gitmesine izin vermek için hazırlık yapıyoruz, ki böylece Yeni bir Dünyada yeniden doğabileceğiz.
Birliğin bu yeni yasası işte bu nedenle kaynakları paylaşıyor; tutmayı değil…ve toplumu destekliyor; diğerleriyle rekabeti değil.Kişisel yaşamlarımızın ötesini düşünmeyi istemiş oluyoruz.Destekleme ve paylaşma bilincine gelebildiğimiz ölçüde, Evrenin, Yeryüzünde herkes için sınırlandırılmamış bir bolluğu olduğunu anladığımızda bu birlik gelir.Diğer taraftan, herkesi etkileyerek kendimiz için ne yaptığımızdan ötürü, kendi kişisel gereksinimlerimizin ötesini ve bütün Küresel Toplumu düşünmek zorundayız.Ruh, neye gereksinim duyarsak sağlar…sadece gereksinimi değil ne istersek.Gereksinim, Ruh nedeniyle gösterilir.İstek Ego nedeniyle yaratılır.Şayet güven, (a.k.a gelecek korkusu) ya tanıdık bazı şeyler (a.k.a mekanik zihin) ya da hatta bireysel kendimiz için bazı şeyler (a.k.a Ego) arıyorsak, o daha fazla iyi çalışır görünmez.Biz amaçlarımızı, komşularımızı, memleketlerimizi ve bütün Gezegeni kapsayacak bir şekilde genişletmek zorunda olduğumuz bir zamandayız.
Birliği, birleşmeyi başardığımızda o, ünvanlarımızı, kostümlerimizi ve takip ettiğimiz Guruları uzağa fırlatıp atacaktır.Ruhsal hiyerarşi için daha fazla bir gereksinim olmayacaktır.Herkes kutsaldır; yalnızca kaideler üzerine dikip ayrıcalık tanıdığımız birkaç kişi değil.Birlik, en son aile çemberidir.Birlik, akılsız klonlar gibi, hepimizin aynı olmasına dair değildir, ancak o, ortaklığın açığa vurduğumuz bütünsel tam bir resminin, bütün çeşitliliklerimizle hep beraber geliyor olmasına dairdir.Hepimiz, kalbimizin yolunu takip etmek olan olarak söz verilen ülkeye erişmeyi şimdi yapabiliriz ve biliyoruz ki, yalnızca, bulmacanın bizim olan parçalarını dile getirdiğimizde, bütün resmi hep birlikte görmeye başlayacağız.
Işık içinde çalışıyormuş gibi yapan bütün bu şeylerin acı dolu farkındalığındayız ve saygısız ve hırsız bir gündemi olan diğer enerjilere de sahibiz.”Kral çıplak” öyküsünü hatırlayın.Yeni enerji Peygamber taklitlerini hoş görmeyecektir ve Yeni Çağ canavarları daha uzun bir süre kuzu postu giyemeyeceklerdir.Onlar, doğrudan, gözlerimizin önünde kendilerini açığa vuracaklardır.(Bu konuya ilişkin bilgiyi, “Kim sahte Peygamber/öğretmen dir nasıl ayırdederiz” adlı makaleden, http://www.kachina.net/~alunajoy/2008april.htmlhttp://www.kachina.net/%7Ealunajoy/2008april.html, okuyabilirsiniz.) Ortak bilinç içindeki yeni değişim, felaketlere omuzlarımız üzerinden bakıp onları terk ettiğimizde ve daha ilerideki İnsanlığın ortaklığını görüp anlıyor olduğumuzda, yeni ve bütünüyle farkındalıkla dolu bir Dünyayı bize gösterecektir.Ve biz şimdiki anda yaşarken, kaynaşmayı, içtenliği, İnsanlığı, mükemmelliği ve kendi sorumluluğumuzu da yaşayacağız. Sınıflandırmalarımızdan, acı dolu
Bu Mesaj Kauai HI de alındı
Temmuz.2010-Aluna Joy
Şimdi, Yıldız Büyüklerinin öngördüğü gibi biz, Maya takviminin hızlandırdığı enerjiler ve muhteşem gün dönümleri, tutulmalar ve hizalanmalarca, çok büyük bir bütünleşme içindeyiz.Hızın çoğaldığı oranda, dönüşler hızlanıyor ve yoğunlaşıyor.Bir çoğumuz çeşitli biçimlerde küçük sağlık korkuları yaşıyoruz.Bir neden olmaksızın duygusal hissediyoruz. Bedenlerimiz, ışığın yükseltilmiş titreşimlerinin tsunami ölçekli dalgaları yüzünden, çok büyük bir özümleme baskısı altında.Evren bizden, güncellenmiş çalışma usulleri için yavaşlamamızı ve dinlememizi istiyor.Yıldız Büyüklerine ve Maya Takviminde okuduklarımıza göre, bu bütünleşmenin Ağustos ayının sonuna kadar devam edeceği umuluyor ve daha sonra, 1 Eylül ile 10 Eylül arasında tekrar toplanıyor.Bundan sonra hala neyin değiştiğini tasavvur edemeyeceğimiz gibi, yalnızca spekülasyon yapabiliriz.Biz hala yeni mülkü kaynaştırıyoruz. Biz, yeni geleceğin öncüleriyiz.
Raphael ve ben, yazar Carl Calleman tarafından esinlendirilen uyumlu Bilinç için Kauaiye gittik (Temmuz 17-18/2010).Ve, güzel, küçük bir sahil tatili yapacağımızı umut ediyorduk. Evet.., iyi bilinen Lemurya cennetinden gelen gel git dalgalarından kaçmaya çalışıyordum. Amaç, çok gereksinim duyulan bir mola almaktı ve yeni yuva temelli bir olanağı keşfetmekti, fakat adanın düşündüğü bazı başka şeyler vardı.Sanırım adanın Ruhu, bizimle yapmayı istedikleri için yalnıca bir haftası olduğunu biliyordu.Bu nedenle söyleyelimki, sahilde bir gevşeme olmadı.Sahile, yüzme ve bir rahatlama için gittiğimiz her zaman yağmur yağdı.Biz ise mümkün olan en kısa sürede arabaya geri döndük, ve yağmur da anında durdu.Bu artık eğlenceli bir hal alıncaya kadar tekrar tekrar oldu.Şahsen, adanın bana istediğimi vermeyeceğini almaya başlıyordum…, fakat sonuçta, neye gereksinimim varsa onu kesinlikle aldım! Ne olduğu, ki ilkinde biz bir gönülsüzlükle kuşatılmıştık, bizim yerel halkla bağlantı kurmamız ve onun ilgi odağını anlamamızdı ve yaşamın yolu bu düzensiz zamanlardaydı. Arkadaşlarımızla bağlantı kurduğumuzda kendi akışımızı bulduk ve yeni arkadaşlarla bir grup kurduk.
Gördüğümüz gibi Kauai toplumu, toplumu destekleyen çok büyük bir sorumlulukla kalpten yaşıyordu.Bu sorumlulukla, anda yaşamak için gerçeğin çok büyük bir miktarı gelir.Toplum, korkunun ortak küresellik bilinci içinde inanmaz, ki o, anakara paranoyası yüzünden çok güzel bir değişmedir.Belki de bunun nedeni Kauainin, Pasifik Okyanusunun (Huzur Okyanusu) ortasındaki el değmemiş Lemurya enerjileridir.Bu hissettiğim, Kauai toplumunun ortak bilince en müthiş armağanıdır…korkusuz yaşama, güven ve destek.
Bir keresinde, eve vardığımızda oldukça yorgun düşmüştük ve üç gün uyuduk.Evet, hatta zaman kaybettiğimizi düşünmemize rağmen biz uyurken kaynaştık.Hemen peşinden ben, küresel değişimi anlamaya başladım ki bu güç dolu zaman başlamıştı.O çok uçarıdır, tam şimdi öngörülemez bir enerji Gezegeni kuşatıyor.Biz hepimiz bir şeye saplanıp kalmış ve aynı zamanda da ittirilmiş hissediyoruz.Bu, Evrenin bize Yeni bazı şeyleri anlatmaya çalışma nedeniyledir ve biz henüz onu nasıl işiteceğimizi bilmiyoruz.O aşina olunan bir mülk değildir, ve o bizi bir parça delirtiyor.Kafalarımızı daha fazla toplayamıyoruz.Kalpte yaşamak zorundayız.Bizim, Dünyamızla ilişki kurmanın yeni bir yolunu bulmaya gereksinimimiz var, çünki bu Dünyanın gerçeklik prensipleri şimdi bizim gözlerimizin önünde değişiyor.
Farketmeye başladım ki bu yeni enerji, bir çok biçim içinde bizi duygusal ve Ruhsal bir Anaokuluna geri dönüyor gibi yapıyor ve bir çoklarımız kendini oldukça eleştirir olarak hissediyor…bazı durumlarda biz, kendimizin parçalarına daha fazla direnemeyiz.Bunun, Yeni Dünyada daha fazla gereksinim duymayacağımız, bizim gitmesine izin verdiğimiz tarihi geçmiş kendi görünümlerimizin bir işlemi olduğuna eminim.Şimdi doğrudan Yeni bir Dünya yaratıyoruz..Eğer gerçekliğimizin farklı görünüşlerini seversek, daha sonrasında onlar, bizimle birlikte bütün Dünyaya gelecektir.Şayet sevmezsek gelmeyeceklerdir.Gerekli olan kritik coşku, sonsuz mutluluğu bulacağımız Yeni Dünyayı biçimlendirmede bize yardım ediyor…. kabarcıklanmasına değil.Zaman, değişimin son safhasına geldiğinde, gelecek Dünyada bizim evrimimiz için, sonsuz mutluluk olmayana, gitmesi için kolayca izin verecektir.Şimdi, en son teslim olmaya dair öğreniyoruz.
Bu uygulamanın nedeni, kafamızın içinde bir çok korkuya saplanıp kalmış olmamızdır… yapmak için neyin doğru olduğuna karar vermeye çabalıyoruz.Yaşam hakkında hiçbirşey düzgün ya da huzur dolu hissettirmiyor, fakat hala o tuhaf bir şekilde devam ediyor.Farklı olanaklar arasında karar veriyor görünemiyoruz.Bizim için, eskiden paylaşmanın önemli olduğu şeyler içinde biz, kendimizi, ona dair bir çit üzerinde buluyoruz ya da hepsini yapsak da korunmuyoruz.Bazı şeyler istiyoruz ve sonrasında istemiyoruz.Bir yerlere gitmek istiyoruz ve sonrasında istemiyoruz.Yürümek istiyoruz ve daha sonra istemiyoruz.Bir çoğumuz, bu Dünyada isteyebildiğimiz ve gereksinim duyabildiğimiz herşeye sahiptir, fakat yine de hala mutluluğu duyumsayamıyoruz.Bu tarzda hissediyoruz çünki Ruhumuz, önümüzde ortaya çıkıyor olan cennetin zaten farkında.Ve biz, bizi mutsuz eden herşeyin gitmesine izin vermek için hazırlık yapıyoruz, ki böylece Yeni bir Dünyada yeniden doğabileceğiz.
Birliğin bu yeni yasası işte bu nedenle kaynakları paylaşıyor; tutmayı değil…ve toplumu destekliyor; diğerleriyle rekabeti değil.Kişisel yaşamlarımızın ötesini düşünmeyi istemiş oluyoruz.Destekleme ve paylaşma bilincine gelebildiğimiz ölçüde, Evrenin, Yeryüzünde herkes için sınırlandırılmamış bir bolluğu olduğunu anladığımızda bu birlik gelir.Diğer taraftan, herkesi etkileyerek kendimiz için ne yaptığımızdan ötürü, kendi kişisel gereksinimlerimizin ötesini ve bütün Küresel Toplumu düşünmek zorundayız.Ruh, neye gereksinim duyarsak sağlar…sadece gereksinimi değil ne istersek.Gereksinim, Ruh nedeniyle gösterilir.İstek Ego nedeniyle yaratılır.Şayet güven, (a.k.a gelecek korkusu) ya tanıdık bazı şeyler (a.k.a mekanik zihin) ya da hatta bireysel kendimiz için bazı şeyler (a.k.a Ego) arıyorsak, o daha fazla iyi çalışır görünmez.Biz amaçlarımızı, komşularımızı, memleketlerimizi ve bütün Gezegeni kapsayacak bir şekilde genişletmek zorunda olduğumuz bir zamandayız.
Birliği, birleşmeyi başardığımızda o, ünvanlarımızı, kostümlerimizi ve takip ettiğimiz Guruları uzağa fırlatıp atacaktır.Ruhsal hiyerarşi için daha fazla bir gereksinim olmayacaktır.Herkes kutsaldır; yalnızca kaideler üzerine dikip ayrıcalık tanıdığımız birkaç kişi değil.Birlik, en son aile çemberidir.Birlik, akılsız klonlar gibi, hepimizin aynı olmasına dair değildir, ancak o, ortaklığın açığa vurduğumuz bütünsel tam bir resminin, bütün çeşitliliklerimizle hep beraber geliyor olmasına dairdir.Hepimiz, kalbimizin yolunu takip etmek olan olarak söz verilen ülkeye erişmeyi şimdi yapabiliriz ve biliyoruz ki, yalnızca, bulmacanın bizim olan parçalarını dile getirdiğimizde, bütün resmi hep birlikte görmeye başlayacağız.
Işık içinde çalışıyormuş gibi yapan bütün bu şeylerin acı dolu farkındalığındayız ve saygısız ve hırsız bir gündemi olan diğer enerjilere de sahibiz.”Kral çıplak” öyküsünü hatırlayın.Yeni enerji Peygamber taklitlerini hoş görmeyecektir ve Yeni Çağ canavarları daha uzun bir süre kuzu postu giyemeyeceklerdir.Onlar, doğrudan, gözlerimizin önünde kendilerini açığa vuracaklardır.(Bu konuya ilişkin bilgiyi, “Kim sahte Peygamber/öğretmen dir nasıl ayırdederiz” adlı makaleden, http://www.kachina.net/~alunajoy/2008april.html http://www.kachina.net/%7Ealunajoy/2008april.html, okuyabilirsiniz.)
Ortak bilinç içindeki yeni değişim, felaketlere omuzlarımız üzerinden bakıp onları terk ettiğimizde ve daha ilerideki İnsanlığın ortaklığını görüp anlıyor olduğumuzda, yeni ve bütünüyle farkındalıkla dolu bir Dünyayı bize gösterecektir.Ve biz şimdiki anda yaşarken, kaynaşmayı, içtenliği, İnsanlığı, mükemmelliği ve kendi sorumluluğumuzu da yaşayacağız. Sınıflandırmalarımızdan, acı dolu